به گزارش سراج24،باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛تلاش‌ها در راستای حفظ امنیت جمعی و مشترک از دیرباز وجود داشته است. این موضوع که امنیت انسان‌ها وابسته به همکاری و مشارکت است امری است امکان‌ناپذیر.
خطرها و هنجارهایی چون جنایت‌های سازمان یافته، قاچاق انسان، تروریسم و بطور کلی خشونت و افراط و آشوب‌های داخلی، دغدغه‌ها و چالش‌های جدی را روبه روی کشورها قرار داده است. در صحنه بین‌المللی تمام کشورها به ویژه دولت‌های غربی همواره بر ضرورت مبارزه با ناامنی و بطور کلی تروریسم تأکید داشته‌اند، اما سوال اصلی اینجاست چگونه پس از یک دهه حضور نیروهای بین‌المللی (آمریکا و متحدانش) در عراق و افغانستان هنوز هیچ موفقیتی در زمینه صلح و امنیت بدست نیامده است؟
چگونه مافیای گروه‌های تروریستی اقدام به جذب نیرو از سرتاسر آسیا، آفریقا و اروپا می‌کنند؟ چطور با وجود رفاه و بهبود شاخص‌های اجتماعی در کشورهای حوزه خلیج فارس و شمال آفریقا، مردمانی علاقمند به فعالیت در گروه‌های به اصطلاح اسلام‌گرای افراطی هستند؟ به راستی چرا مقابله با کشمش‌ها و بحران‌های منطقه‌ای تا این اندازه دشوار است؟ به نظر می‌رسد لازمه پاسخگویی به این علامت سوال‌ها وجود یک رهبری مصمم منطقه‌ای در حل واقعه این بحران را می‌طلبد.
جمهوری اسلامی همواره بر ضرورت جلوگیری از ایجاد ناامنی و حضور گروهک‌های افراطی تروریستی تأکید ورزیده است و به وجود آوردن رعب و وحشت توسط آنها را یکی از مشکلات امروز منطقه و جهان تفسیر می‌گرداند.
وی معتقد است: برجام ثابت کرد مسائل مهم بین‌المللی با منطق و مذاکره قابل حل و فصل است و این می‌تواند به عنوان الگویی برای حل و فصل سایر مسائل بین‌المللی از طریق گفت‌وگو باشد.
دولت ایران حوادث اخیر تروریستی در فرانسه را نشان دهنده تهدید و خطری بزرگ برای همه کشورها و ملت‌ها تحلیل می‌کند، در عین حال روحانی می گوید؛ منفت و موادمخدر به عنوان دو منبع مالی این گروه‌های تروریستی می‌باشند که باید دست به دست هم توان مالی این گروهک‌ها را محدود و در نهایت آن را از میان برد.
در راستای سخنان رئیس جمهور کشورمان ذکر این نکته ضروری است که، امروز گروه‌های افراطی و خشونت طلب نظیر القاعده و داعش سودای تسلط در منطقه را دارند و می‌‌خواهند این منطقه را به جولانگاه خود تبدیل کنند که این خطری برای کل جهان است. در این میان حرف اصلی تهران یک جمله است: همه باید برای کاهش قدرت هراس انگیز خشونت و افراط تلاش و مشارکت کنند. دولت ایران براین باور است که اگر همگان در مواجه با گروهک‌های تروریستی متحد شوند پیروزی و موفقیت قطعی است و نباید اجازه داد برخی کشورها برای رسیدن به اهداف خود از ابزار تروریسم استفاده کنند.
بطور کلی سیاست خارجی ایران در مقابله با بحران تروریسم یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های راهبردی تهران در منطقه است. حال چرا و چگونه مردم ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی بطور مداوم مورد هجمه‌های سهمگین خط ترور منافقین و مزدوران امپریالیسم قرار گرفتند؟
به واقع تا قبل از بحران سوریه و عراق می‌توان از مردم ایران به عنوان بزرگترین قربانی توحش افراط در دنیا یاد کرد. حتما ذهن بیدار نسل دهه 40 و 50 به خوبی یادآور ترور شخصیت‌ها، احزاب و افراد بی‌گناه غیرنظامی توسط فرق متعدد منافقین می‌باشد.در عرصه ای وسیعتر امروز ما شاهد این هستیم که همه دست به دست هم دادند تا اسلام تحت عنوان خشونت و بربریت به جهانیان معرفی کنند.
با توجه به تحولات روزهای اخیر در کارزار مقابله با داعش و پیروزی‌های ارتش عراق در جنوب این کشور(الرمادی و الانبار) پیش‌بینی می‌شود ،نوک پیکان تهاجم برخط مقاومت از سوریه و عراق با رهبری اسرائیل به سمت جبهه حزب‌آلله در لبنان تغییر جهت دهدتاچند روزی توجهات به سوی دیگر میدان جلب شود که بدین وسیله نیروهای تروریستی را دمباره تجهیز کنند. و با توجه به راهبردی که یادآور شدیم با نقش آفرینی ایران به مانند جنگ‌های قبلی اسرائیل و لبنان نتایجی جز جنگ 33 روزه برای تل آویو به ارمغان نخواهد داشت.
آنچه در نشست اخیر کشورهای اسلامی در مجمع تقریب مذاهب گذشت آن است که، رئیس جمهوری ایران به صورت تلویحی از مواضع کشورهای مسلمان در برابر خشونت و افراط به شدت انتقاد کرد.
وی در جمع حاضران جلسه ابراز داشتند چه کسی از تخریب سوریه و عراق نفع نمی‌برد جز اسرائیل. آیا با ویران شدن این دو کشور عربستان، اردن، قطر و ترکیه آباد خواهند شد.
روحانی خاطر نشان کرد: متأسفانه برداشتن گامی مبنی بر حسن نیت از طرف کشورهای مسلمان در مبارزه با افراطی گری مشاهده نمی‌شود. امروز بیش از هر چیز برچهره رحمانی اسلام خدشه وارد می‌شود. در پایان با لحنی انتقادآمیز بار دیگر کشورهای مسلمان را به وحدت در برابر خشونت تروریسم دعوت کرد.
واقعیت مسئله آن است که، تاکنون کشورهای مسلمان در برابر فلسفه وجودی تروریسم و افراط موضعی عافیت طلبانه و از روی انفعال داشته‌اند چنانکه حرف و عملشان همگونی ندارد و در این مقوله گام‌های استوار ایران در برابر قدم‌های لرزان سایر دول بیشتر نمود می‌کند.
هرگونه الگوی مبارزه با بربریت و افراط باید به درک صحیح از تروریست استوار باشد. باتوجه به نحوه همکاری و سابقه دولت‌های مسلمان چندان نمی‌توان به نقش سازنده این کشورها امیدوار بود که، البته دستگاه دیپلماسی ایران از ابتدا به این مهم رسیده است اما پیش فرض سیاست خارجی ایران،بشارت و دعوت از به خواب رفتگان منطقه‌ای است. انتظار نمی‌رود کشورهای مسلمان که برخی از آنها به شدت متأثر از سیاست‌های رژیم صهیونیستی در منطقه هستند کمکی بر ائتلاف ضد تروریست بکنندبا توجه به اقدامات تآثیر گذار روسیه ومنهدم کردن مواضع داعش توسط جنگندهای این کشور، از این‌رو می توان نتیجه گرفت؛نسخه تروریست بدست ائتلاف تهران و مسکو پیچیده خواهد شد.
